جوان آنلاین: لیگ آزادگان این فصل، صحنه رقابت تنگاتنگی بود که بالاخره به سود فجر شهید سپاسی و پیکان خاتمه یافت تا بعد از مدتها، دو تیم قدیمی بازگشت خود به سطح اول فوتبال کشور را جشن بگیرند.
برخلاف فجرسپاسیها که یک هفته قبل از بسته شدن پرونده لیگ آزادگان و در پی برتری پرگل (۴ بر صفر) مقابل داماش گیلان قهرمانی خود را جشن گرفتند، پیکانیها در هفته پایانی با حسرت به دل گذاشتن سایپا و نفت آبادان خود را در جمع تیمهای لیگ بیستو پنجم جای دادند. البته که فجر فصل پرفراز و نشیبی را پشت سرگذاشت، اما هرگز با وجود چالشهای بسیار، هدف خود را به دست فراموشی نسپرد و به کمتر از قهرمانی هم برای صعود راضی نشد آن هم در شرایطی که در سه، چهار هفته پایانی، کارش به شدت گره خورده بود، به طوری که در مصاف خانگی مقابل شهربابک به تساوی بدون گل رضایت داد و مقابل نفتمسجدسلیمان که دغدغه بقا داشت متحمل شکست شد تا قهرمانی خود را به تعویق بیندازد، اما پیروز قربانی و یارانش که قصد کوتاه آمدن نداشتند، در بازی با داماش که خود برای بقا در لیگ دست و پا میزد جبران مافات و قهرمانی در لیگ آزادگان را قطعی کردند تا خیالشان قبل از بسته شدن پرونده این فصل از رقابتهای لیگ دسته یک بابت صعود راحت شود. به رغم اتفاقهای غیرمترقبه، اما همانطور که علی نبیزاده، ستاره مشهدی شیرازیها که برای دومینبار با فجر راهی لیگ برتر شده است تأکید دارد فجرسپاسی یک سر و گردن از دیگر تیمهای این فصل لیگ آزادگان بالاتر بود: «میتوانستیم خیلی زودتر قهرمانی خود را قطعی کنیم، اما چند رقیب جدی در این مسیر داشتیم. اما خوب میدانستیم کارمان بعد از صعود به پایان نرسیده است و باید تمام توان خود را برای مصاف با سایپا بگذاریم. همانطور که اگر خود مدعی بودیم انتظار داشتیم.» پیروز قربانی هم که در پی صعود به عنوان قهرمان برای فصل پیشرو روی نیمکت این تیم ابقا شد، حرفهای شاگردش را تکرار و تأکید کرد بهترین تیم لیگ، قهرمان شد؛ قهرمانی که بعد از دو سال دوری بار دیگر به سطح اول فوتبال کشور بازگشته است و باید خود را مهیای نبردی متفاوت در لیگ برتر کند.
فجرسپاسی شیراز بیشک یکی از تیمهای قدیمی فوتبال ایران با افتخارات و موفقیتهای قابل توجه است. تیمی که سال ۱۳۶۷ گروهی از جوانان شیرازی با همیاری جعفر جعفری این باشگاه فوتبالی را در شهر شیراز به نام بهزاد تأسیس کردند و بعدها پس از پایان دفاع مقدس و شهادت عبدالمجید سپاسی، بازیکن تیم بهزاد، به افتخار او نامش به فجر شهید سپاسی تغییر کرد. واژه فجر نیز از لشکر ۱۹ فجر گرفته شده و شاید به همین دلیل هم بود که ابتدای دهه ۱۳۷۰، سپاهپاسداران امتیاز این باشگاه را خریداری کرد.
فجر طی سالهای اخیر بارها بین سطح اول فوتبال کشور و لیگ آزادگان در رفت و آمد بود، اما بهترین عنوانی که در لیگ برتر کسب کرد، مقام چهارمی بود. البته ناگفته نماند این تیم در سه دوره متوالی با هدایت غلامحسین پیروانی به فینال جامحذفی رسید و یک عنوان قهرمانی و دو نایب قهرمانی در رقابتهای حذفی کشور دارد. فجر در دومین دوره حضورش در لیگ برتر فوتبال ایران نه فقط به کارخانه بازیکنسازی شهرت یافت که حافظیه شیراز را به قتلگاه تیمهای بزرگ کشور تبدیل کرد و بالاخره نیز با تکیه بر سکوی چهارم فصل را به پایان رساند. این تیم، اما در پایان نهمین دوره لیگ برتر، با حضور در قعر جدول به لیگ آزادگان سقوط کرد و پس از یک سال دوری، بار دیگر به سطح اول فوتبال کشور بازگشت و حضورش تا دوره سیزدهم نیز ادامه داشت و پس از آن بار دیگر سقوط کرد و این بار هشت سال زمان برد به لیگ برتر بازگردد. فجر، اما با وجود تغییرات مکرر در کادرفنی و تعویض سه سرمربی، در پایان لیگ بیستویکم بار دیگر راهی لیگ آزادگان شد و حالا در پایان این فصل از رقابتهای لیگ یک با قهرمانی مقتدرانه خود را در جمع تیمهای حاضر در لیگ بیستوپنجم جای داد.